Romantic Night Dreamer

Σημερα ξυπνησα σχετικα αποτομα, ονειρευομουν οτι ημουν καπου (δεν εχω ιδεα το που γιατι δεν το θυμαμαι καν) το μονο που θυμαμαι πριν ξυπνησω ειναι οτι εβλεπα κατι που εμοιαζε με μικρο σκουλικατι 2 εκατοστα το πολυ σε μηκος να ειναι στην μεσα μερια του καρπου μου (εκει που ειναι οι φλεβες (you know right?). Το παρατηρουσα για λιγο και μετα στα ξαφνικα ενιωσα ενα τσιμπιμα. Οταν το ξανακοιταξα το εβλεπα να κουνιεται και να παλευει. Αντι να το πεταξω απ τον καρπο μου απλως το κοιτουσα να κουνιεται. Ο πονος ηταν μικρος και υποφερτος. Στην συνεχεια το ειδα να μπαινει σιγα σιγα κατω απ το δερμα μου. Για καποιο λογο δεν αντεδρασα παρα μονο οταν ειχε μπει σχεδον ολο και τοτε ηταν που πανικοβλιθηκα και προσπαθησα να το τραβηξω. Ομως ηταν ηδη βαθια και το μονο που εβλεπα ηταν το μικρο κωλαρακι (εαν μπορεις να το πεις ετσι :Ρ) του σκουλικιου. Το εβλεπα να κουνιεται μεσα απο το δερμα μου και να χωνεται ολο και πιο βαθια εως οτου ηταν ολοκληρωτικα ολοκληρο μεσα. Απο κει και περα απο ξεκινησε σαν fast forward και ειδα το σκουλικακι να πολλαπλασιαζεται μεσα μου, να τρεφεται με τα σωθικα μου και ηστερα οταν ημουν τιποτα παρα ενα σακι απο σαπιο κρεας και κοκκαλα αρχισανε να βγαινουν απο μεσα μου απ οπου ευρισκαν. Τοτε ξυπνησα και το πρωτο που κοιταξα με τα νυσταγμενα ματια μου ηταν ο καρπος του δεξιου μου χεριου. Αν και δεν υπηρχε τιποτα εκει σωματικα ομως ενιωσα για ενα δευτερολεπτο εναν πονο που ηταν ακριβως οπως ηταν στο ονειρο.

Ξυπνοντας ανοιγω τα ματια μου και κοιταω πρωτα το ταβανι, μετα εξω απ το παραθυρο.

Ελπιζω να βρεχει απο μεσα μου γιατι τον τελευταιο καιρο χαιρομαι οταν βρεχει, ισως γιατι ειναι μελαγχολικο, ισως γιατι δεν ξερω, ομως σιγουρα ξερω γιατι μου αρεσει η βροχη. Ο ενας λογος ειναι οτι λογο της βροχης τα βραδια η πολη δεν ακουγεται, οι ηχοι της χανονται μεσα στα σχετικα απειρα σπλατσα σπλουτσα που κανουν οι σταγονες της βροχης. Ο αλλος λογος ειναι οτι απολαμβανω την βροχη απ το σπιτι, φανταζομαι το ποσο την "σπαει" σε ατομα που εχουν να κανουν δουλειες και το λατρευω. Ολοι να κυκλοφορουν με ομπρελες και να βρισκουν η μια στην αλλη περνοντας απο διπλα.

Τελικα τα ματια μου φτανουν στον ουρανο που κοιταω μεσα απο το παραθυρο και απλως ανακαλυπτω οτι εχει απλως συνεφια, τιποτα περισσοτερο, απλως ελπιδες για μελλοντικη βροχη.

Κοιταω την ωρα στο ρολοι και ειναι 10, πρεπει να σηκωθω (ομως να σηκωθω γιατι? δεν ξερω αλλα ο ενας λογος ειναι οτι μονο αυτη την ωρα ειμαι μονος μες στο σπιτι και μπορω να κανω οτι θελω και να σκεφτω χωρις να με ενοχλησει κανεις με το απλως να υπαρχει). Σηκωνομαι και καθομαι στην ακρη του κρεβατιου μισο-ναρκωμενος απο τον υπνο ακομη. Απ το στηθος μου πεφτει το μαξιλαρι που αγκαλιαζω για να κοιμηθω. Εσκασε στο πατωμα με εναν παραξενο θορυβο :Σ (μαλλον θα φταινε τα "βαρακια" που εβαλα μεσα) το σηκωνω και το βαζω στο κρεβατι. Σηκωνω και τον εαυτο μου και στεκομαι στα ποδια μου. Τεντωνομαι και μετα απο λιγο ζαλιζομαι και πιανομαι απ ντουλαπα. Αφου περασε η ζαλαδα βγαινω απ το δωματιο μου και παω για να στριψω το πρωτο τσιγαρο. Πιανω το καπακι απο ενα χαρτοκουτο που καποτε εμπεριειχε μεσα ενα πουκαμισο και αρχιζω να στριβω. Αφου εστριψα παω να φυγω. Πιανω μια ξαφνικη ματια απο κατι στον καθρεφτη. Γυρναω πισω μου για να δω τα παντα οπως ηταν και πριν. Κοιταω τον καθρεφτη και βρησκω ενα προσωπο να με κοιταει. Ειναι αξυριστος και ακουρευτος, φοραει ενα κοντομανικο με χρωμματα παραλαγης. Και εχει ενα τσιγαρο στο στομα του. Τον κοιταω στα ματια και με κοιταει πισω. Ποιος ειναι αυτος ο ανθρωπος απεναντι μου? Γιατι τα ματια του ειναι το θολα και   αδεια   . Εχει κατι που μοιαζουν με μαυρους κυκλους κατω απ τα ματια του. Τι θελει? γιατι συνεχιζει να με κοιτα σαν να περιμενει απαντηση απο μενα?

Αναρωτιεμαι ποσοι αλλοι βλεπουν ανθρωπους στους καθρεφτες τους;