My Flock :P

Line

οφείλουμε ν' αποχωρούμε όταν καταλάβουμε, αλλά δεν οφείλουμε να καταλαβαίνουμε πάντα.. By Adis

Lines

Αν δεις μια φορά το φως μετά κλείνεις τα μάτια σου και αυτό ειναι εκεί και σε κοιτάζει και να θέλεις... δεν μπορείς... είναι εκεί μέσα σου για πάντα. By Παραθυρο Ψυχης
Tuesday, May 15, 2012
Το τελευταιο καιρο υποφερω απο αυτο το θεμα, με τρομαζει(?) το ασπρο που πρεπει να γεμίσει με λεξεις στο blogger. με τρομαζει γιατι δεν ξερω, δεν ξερω πολλα πραγματα ομως αυτο που με πειραζει περισσοτερο που δεν ξερω ειναι το τι ειμαι, ποιος ειμαι, γιατι ειμαι εδω που ειμαι, τι πρεπει να κανω. καθομαι μπροστα σε ενα ασπρο κομματι χαρτι ομως δεν μπορω να γραψω τιποτα. Δεν ειναι οτι δεν εχω τι να γραψω απλως ειναι τοσα πολλα που θελω να γραψω που δεν ξερω απο που να ξεκινησω και εαν θα τα θυμαμαι αυτα π θελω να πω.  το πιο πιθανο ειναι να ξεφυγω απ το θεμα που ηθελα αρχικα να γραψω και να καταλήξω να γραφω οπως τα σκεφτομαι (που συνηθως δεν βγαζουν νοημα για τον δευτερο ανθρωπο που με ακουει - διαβαζει)


γυρισε ο πατερας μου και τωρα πρεπει να παω να κρυφτω στο δωματιο για να μην με βλεπουν τα ματια του. Μισο να βαλω την μασκα για τον πατερα μ και να του μιλησω brb. Για τωρα ακουστε αυτο που ακουγα οσο εγραφα.



ok back.
τι ελεγα? (:Σ νομιζω οτι σχεδον ηδη ξεχασα το τι ηθελα να πω :Σ [οπως παντα, η μνημη μου με αφηνει μονο :Ρ])

(μετα απο 20 λεπτα και μερικα βιντεακια στο Υουτουμπε)
θυμηθηκα τι ηθελα να γραψω




Σημερα ξυπνησα σχετικα αποτομα, ονειρευομουν οτι ημουν καπου (δεν εχω ιδεα το που γιατι δεν το θυμαμαι καν) το μονο που θυμαμαι πριν ξυπνησω ειναι οτι εβλεπα κατι που εμοιαζε με μικρο σκουλικατι 2 εκατοστα το πολυ σε μηκος να ειναι στην μεσα μερια του καρπου μου (εκει που ειναι οι φλεβες (you know right?). Το παρατηρουσα για λιγο και μετα στα ξαφνικα ενιωσα ενα τσιμπιμα. Οταν το ξανακοιταξα το εβλεπα να κουνιεται και να παλευει. Αντι να το πεταξω απ τον καρπο μου απλως το κοιτουσα να κουνιεται. Ο πονος ηταν μικρος και υποφερτος. Στην συνεχεια το ειδα να μπαινει σιγα σιγα κατω απ το δερμα μου. Για καποιο λογο δεν αντεδρασα παρα μονο οταν ειχε μπει σχεδον ολο και τοτε ηταν που πανικοβλιθηκα και προσπαθησα να το τραβηξω. Ομως ηταν ηδη βαθια και το μονο που εβλεπα ηταν το μικρο κωλαρακι (εαν μπορεις να το πεις ετσι :Ρ) του σκουλικιου. Το εβλεπα να κουνιεται μεσα απο το δερμα μου και να χωνεται ολο και πιο βαθια εως οτου ηταν ολοκληρωτικα ολοκληρο μεσα. Απο κει και περα απο ξεκινησε σαν fast forward και ειδα το σκουλικακι να πολλαπλασιαζεται μεσα μου, να τρεφεται με τα σωθικα μου και ηστερα οταν ημουν τιποτα παρα ενα σακι απο σαπιο κρεας και κοκκαλα αρχισανε να βγαινουν απο μεσα μου απ οπου ευρισκαν. Τοτε ξυπνησα και το πρωτο που κοιταξα με τα νυσταγμενα ματια μου ηταν ο καρπος του δεξιου μου χεριου. Αν και δεν υπηρχε τιποτα εκει σωματικα ομως ενιωσα για ενα δευτερολεπτο εναν πονο που ηταν ακριβως οπως ηταν στο ονειρο.

Ξυπνοντας ανοιγω τα ματια μου και κοιταω πρωτα το ταβανι, μετα εξω απ το παραθυρο.
Ελπιζω να βρεχει απο μεσα μου γιατι τον τελευταιο καιρο χαιρομαι οταν βρεχει, ισως γιατι ειναι μελαγχολικο, ισως γιατι δεν ξερω, ομως σιγουρα ξερω γιατι μου αρεσει η βροχη. Ο ενας λογος ειναι οτι λογο της βροχης τα βραδια η πολη δεν ακουγεται, οι ηχοι της χανονται μεσα στα σχετικα απειρα σπλατσα σπλουτσα που κανουν οι σταγονες της βροχης. Ο αλλος λογος ειναι οτι απολαμβανω την βροχη απ το σπιτι, φανταζομαι το ποσο την "σπαει" σε ατομα που εχουν να κανουν δουλειες και το λατρευω. Ολοι να κυκλοφορουν με ομπρελες και να βρισκουν η μια στην αλλη περνοντας απο διπλα.
Τελικα τα ματια μου φτανουν στον ουρανο που κοιταω μεσα απο το παραθυρο και απλως ανακαλυπτω οτι εχει απλως συνεφια, τιποτα περισσοτερο, απλως ελπιδες για μελλοντικη βροχη.
Κοιταω την ωρα στο ρολοι και ειναι 10, πρεπει να σηκωθω (ομως να σηκωθω γιατι? δεν ξερω αλλα ο ενας λογος ειναι οτι μονο αυτη την ωρα ειμαι μονος μες στο σπιτι και μπορω να κανω οτι θελω και να σκεφτω χωρις να με ενοχλησει κανεις με το απλως να υπαρχει). Σηκωνομαι και καθομαι στην ακρη του κρεβατιου μισο-ναρκωμενος απο τον υπνο ακομη. Απ το στηθος μου πεφτει το μαξιλαρι που αγκαλιαζω για να κοιμηθω. Εσκασε στο πατωμα με εναν παραξενο θορυβο :Σ (μαλλον θα φταινε τα "βαρακια" που εβαλα μεσα) το σηκωνω και το βαζω στο κρεβατι. Σηκωνω και τον εαυτο μου και στεκομαι στα ποδια μου. Τεντωνομαι και μετα απο λιγο ζαλιζομαι και πιανομαι απ ντουλαπα. Αφου περασε η ζαλαδα βγαινω απ το δωματιο μου και παω για να στριψω το πρωτο τσιγαρο. Πιανω το καπακι απο ενα χαρτοκουτο που καποτε εμπεριειχε μεσα ενα πουκαμισο και αρχιζω να στριβω. Αφου εστριψα παω να φυγω. Πιανω μια ξαφνικη ματια απο κατι στον καθρεφτη. Γυρναω πισω μου για να δω τα παντα οπως ηταν και πριν. Κοιταω τον καθρεφτη και βρησκω ενα προσωπο να με κοιταει. Ειναι αξυριστος και ακουρευτος, φοραει ενα κοντομανικο με χρωμματα παραλαγης. Και εχει ενα τσιγαρο στο στομα του. Τον κοιταω στα ματια και με κοιταει πισω. Ποιος ειναι αυτος ο ανθρωπος απεναντι μου? Γιατι τα ματια του ειναι το θολα και   αδεια   . Εχει κατι που μοιαζουν με μαυρους κυκλους κατω απ τα ματια του. Τι θελει? γιατι συνεχιζει να με κοιτα σαν να περιμενει απαντηση απο μενα?
Αναρωτιεμαι ποσοι αλλοι βλεπουν ανθρωπους στους καθρεφτες τους;

0 comments:

About Me

My Photo
Liani
πολυ ρωτανε το τι γινετε στο κεφαλι μου, πιστεψτε με ουτε εγω ξερω το τι γινετε. At The Moment : Prossesing Food For The Mind
View my complete profile

MM

Useless Anime Info

Episodes Anime Hours
6 Golden Boy 2H44m
12 Code E 4H
12 Devil May Cry 4H
13 Elfen Lied 4H20m
15 DNA² 5H
25 AirGear 8H20m
25 Final Fantasy Unlimited 8H20m
25 Berserk 8H20m
26 Claymore 8H40m
26 TriGun 8H40m
26 Neon Genesis Evangelion 8H40m
37 DeathNote 12H20m
50 Code Geass 16H40m
51 Kiba 17H
51 Full Metal Alchemist 17H
95 SamuraiX 33H
150 Naruto Shippuden 33H
220 Naruto 73H20m
250 Bleach 83H20m
total = 373 hours and 44 minutes
Image Hosted by ImageShack.us