Romantic Night Dreamer

Γυρνουσα σπιτι σημερα και οπως περπατουσα συναντησα ενα φιλο μου. αρχισαμε να μιλαμε και να λεμε μαλακιες και σε καποια φαση εγινε ο εξης διαλογος

- απο γκομενα πως τα πας;
- μια χαρα ειμαι, χωρις
αυτη η φραση συνοδευτικε απο ενα αποριμενο βλεμμα του φιλου μου και μετα συνεχισε
- θες να σε κανω κονε;
- οχι ευχαριστω ειμαι καλα ετσι
- δηλαδη δεν γαμαμε;
- οχι γιατι, πειραζει;
και συνεχιστικε ο διαλογος με ασχετα θεματα...

και εγω τωρα λεω. ειναι κακο καποιος να θελει να μεινει μονος του; ειναι κακο να μην θελει κατι βιαστικο και βεβιασμενο; δηλαδη εαν δεν ψαχνεις σαν μανιακος μια τρυπα για να γαμησεις (και ας ειναι τετραποδο, διποδο, μονοποδο, τριποδο, οτι και να ειναι) συμενει οτι εισαι ομοφυλοφυλος η ανωμαλος η οτιδιποτε αλλο;
με ποιο δικαιωμα με κρινεις απο κατι που ειναι δικο μου καθαρα θεμα και προσωπικο; απο μια επιλογη που πηρα;

δηλαδη οτι θελω να εχω  το κεφαλι μου ησυχο, να μην σκεφτομαι το πως θα αντιδρασει η κοπελα εαν της πω κατι, να μην σκεφτομαι οτι πρεπει να την παρω τηλεφωνο γιατι εαν δεν την παρω θα νομιζει οτι ειμαι με καποια αλλη, οτι δεν εχω το χρονο τωρα για αναταραξεις στα νερα τις λιμνης που εχω μεσα στην ψυχη μου. και το τελικο ειναι οτι δεν θελω να νιωθω ενοχες που σκεφτομαι τα χρημματα που θα χρειαστω για να ειμαι με μια κοπελα. Και με την τρελη κριση που περασε εδω και κατι χρονια απ το κατοφλι του σπιτιου μας εγω εφτασα σε μια ακομα αποφαση. Σε 10 χρονια που θα περασει η κριση τοτε και εγω θα κανω παιδια και οικογενεια. μεχρι τοτε αφηστε με στην ουτοπια που εχω δημιουργησει για την ψυχικη μου γαλήνη.

πφφφφφ παω να καπνισω και να βρισω τον αερα, την κοινωνια και τους πολιτικους απο τους οποιους περασε η ελλαδα απ τα χερια τους και την κανανε ενα μπαχαλο, ενα μπουρδελο. δεν συνεχιζω γιατι πολυ απλα θα σταματισω να γραφω τοσο πολιτισμενα.

ειλικρινα θα προτημουσα να ζουσα στην εποχη των Νεαντερταλ οπου για να φας επρεπε απλως να βγεις στο λιβαδι και να ψαξεις για φαι η να κυνηγισεις κατι...